Երեսբուք. հայկական հանճարեղ մտքի հերթական թռիչք: Լավ, եթե լուրջ, ուրեմն ասեմ, որ ապշած եմ: Հասկացանք` սիրում ենք նմանակել, բայց լավ, այս աստիճանի՞: Չգիտեմ: Ինձ թվում է, որ եթե ուզեին, ուրեմն հաստատ կարող էին հորինել ավելի հետաքրքիր ու ոչ նմանակած անուն: Ասենք, սիրուն էլ չի հնչում: Կամ ընդհանրապես` ինչո՞ւ են հայերն այդքան սիրում նմանակել: Ինչո՞ւ չենք փորձում ստեղծել մերը, նորը, ինչո՞ւ ենք անընդհատ ձգտում դեպի ամերիկյանը, եվրոպականը: Կարծում եմ` եթե փորձենք, ապա հաստատ շատ լավ կստացվի, համենայն դեպս ավելի լավ կստացվի, քան նմանակածը: Ախր գոնե որակով նմանակեն. իրենք սարքում են դրա ավելի վատը, ավելի անիմաստը: Բնականաբար, սպասում են, որ մարդկանց համար դա կլինի ինչ-որ ֆուրորային նորություն: Բայց դե, կոնկրետ այս դեպքում, մի քանի ադնակլասնիկյան դեմքեր կգրանցվեն, հետո կվերադառնան իրենց սիրելի ռաբիսի օրրանը` ադնակլասնիկը: Իսկ ֆեյսբուքյան ակտիվիստները ինձ թվում է, կծիծաղեն նման անվան վրա: Մի խոսքով. մի բան եմ խնդրում, իմ սիրելի նմանակելու սիրահարներ, մի քիչ փորձեք ձերը ստեղծել, ձեր սեփականը, կապ չունի թե խոսքն ինչի մասին է: Մարդիկ ձեզ հիշելու են ձեր ստեղծածով, նրանով, ինչով դուք տարբերվում եք մյուսներից: Թեկուզ հենց ամենափոքր հարցերում, փորձեք տարբերվել, փորձեք ստեղծել ձերը: Ինչևէ, մի քիչ հիմար փոսթ ստացվեց, բայց դե հենց որոշեցի գրել, մուսսաս անհետացավ….
Իսկ հիմա` վայելենք նմանակման այս գեղատեսիլ գլուխգործոցը.
http://www.yeresbook.com/
Սիրով` Շուշան:
Իսկ հիմա` վայելենք նմանակման այս գեղատեսիլ գլուխգործոցը.
http://www.yeresbook.com/
Սիրով` Շուշան:
RSS Feed