Ազատություն սեղմված մետաղի մեջ

Տարբեր կարծիքներ կան ռոք-մետալ երաժշտության մասին :
Մարդկանց մի մասը կարծում է , թե դա խելագարություն է , մյուսներին էլ ուղակի նյարդայնացնում է : Բայց կան ու կմնան մարդիկ, ովքեր սիրում են  և ասում, որ այն <<ազատոթյուն>> է տալիս իրենց : Դե դա այդքան էլ այդպես չէ : Այս ազատությունը թվացյալ է , որը մի ֆիզիոլոգիական պրոցեսի արդյունք է : Բանն այն է, որ մարդու նյարդային համակարգը զգում է ձայնային  ալիքները (բայց միայն լսողական ապառատն է կարողանում հավաքել այդ իմֆորմացիան) , այսինքն գրգռվում է : Դե դա նորմալ է ,եթե չչարաշահվի : Բայց մետալը ունի բարձր հնչյուններ , ուժ, որոնք ստանալիս երաժշտության մեջ է ավելանում ձայների մի խումբ , որը մարդը չի լսում : Այդպիսի ձայները վատ են անրադառնում մարդու օրգանիզմի վրա:

---

Նախ և առաջ այն դանդաղեցնում է սրտի աշխատանքը , և ուղեղը թմրում է :Բացի ուղեղից սեխմվում են բոլոր նյարդային բջիջները և մարդու մարմինը ավելի մեծ է թվումնյարդերի համար : Այս պատճառով նյարդերը գտնովում են հարաբերական ազատոթյան մեջ , որն էլ մարդունտալիս է ազատ լինելու տպավորություն : Ավելի հասկանալի լինելու համար ահա մի օրնակ.Պատկերացրեք 2 անձի երթուղային տաքսու մեջ կանգնած վիճակում : Առաջինը միջին հասկի է ,  իսկ երկրոդը նորմայից դուրս կաճահասկ : Բարձրահասկաի համար տեղը քիչ է , իսկ կարճահսակ համար ոչ : Իտերբերություն առաջինի երկրորդը ազատ կանգնած է:Բայց կարճահասկությունը նրա մոտ խանգարմանարդյունք է , որը ավելի ցավալի է քան ահարմար  կանգնելը : Նույնը կատարվում է մետալ լսելուց մեր նյարդային համակարգի հետ :

This is your new blog post. Click here and start typing, or drag in elements from the top bar.